- cezâlet
- (A.)[ ﺖﻝاﺰﺝ ]akıcılık, düzgünlük.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
CEZALET — Rekâketsiz ifade. * Güzellik. * Müdebbirlik, akıllılık. * Azim, büyük. * Edb: Kelimeler, ince veya sert söylenişlerine göre; elfâz ı cezle veya elfâz ı rakika diye ikiye ayrılır. Elfâz ı cezle: Söylenişte tatlılığı bulunan veya heybet, ululuk,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CEZALET-İ BEYANİYE — Beyan ilmine ait ve beyan sahasındaki cezâlet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CEZALET-İ NAZMİYE — Kur an ı Kerim deki kelime ve harflerin harika bir ahenk ve münâsebet ile nazm ve tertibindeki cezâlet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük